- evren, kâinat
- очI/уэщI, орэ-чIырэ /уэрэ-щIырэ
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
evren, kâinat
Смотреть что такое "evren, kâinat" в других словарях:
evren — is., gök b. 1) Gök varlıklarının bütünü, kâinat, cihan, âlem, kozmos Eski yorumcular daha ileri gitmiş, evrenin yaratılmasında ve doğanın kurallarında bile matematik bir öz bulmuşlardır. H. Taner 2) Düzenli ve uyumlu bir bütün olarak düşünülen… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâinat — is., gök b., Ar. kāˀināt 1) Evren Bizim için ölüm yani kendi dünyamızın ölümü kâinatın en mühim hadisesidir. A. Ş. Hisar 2) Dünya Seyrettiği kâinatın bir yabancısı olduğuna artık kanaat getirdi. H. E. Adıvar 3) zm., mec. Herkes … Çağatay Osmanlı Sözlük
kâinât — (A.) [ تﺎﻨﺋﺎﮐ ] 1. evren. 2. dünya … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
